Józef Krzeptowski Ujek urodził się 9 kwietnia 1904 roku  w Zakopanem.

  Przewodnikiem tatrzańskim został w wieku 19 lat w 1923 r. Kolejne klasy przewodnickie zdobywał w 1931 i w 1948 roku. Od 1925 aż do swej śmierci należał do najbardziej aktywnych przewodników tatrzańskich i jeszcze przed II wojną światową również do najlepszych, zarówno w lecie jak i w zimie, był świetnym narciarzem wysokogórskim i instruktorem narciarstwa.  W 1957 i 1965 był członkiem zarządu Koła Przewodników Tatrzańskich w Zakopanem.

  Członkiem TOPR został dopiero w 1934, ale już wcześniej brał udział w wyprawach ratunkowych, np. tak ciężkich jak w zimie 1933 na Galerię Gankową. Od 1949 był też członkiem Klubu Wysokogórskiego. Ponadto był wspaniałym gawędziarzem, a dowcip miał wyjątkowo bystry i celny, jak przystało na stryjecznego wnuka legendarnego Sabały.

  Tajnym kurierem był już przed wojną, gdyż w latach 1934-38 dla Stronnictwa Ludowego utrzymywał nielegalne kontakty z Wincentym Witosem, który wtedy przebywał w Czechosłowacji, i przeprowadzał potajemnie przez granicę działaczy tegoż stronnictwa na trasach Zakopane-Kieżmark i poprzez Tatry.

  W czasie II wojny świat. w 1939-44 był tajnym kurierem i ponad 50 razy przeszedł w lecie i w zimie trasę przez Tatry, przeprowadzając ludzi i przenosząc pocztę, pieniądze i broń dla ruchu oporu. Uzyskał miano "króla kurierów tatrzańskich". Okupant hitlerowski ogłosił wysoką nagrodę za jego schwytanie. 

  Za swój udział w ruchu oporu był po wojnie aresztowany przez NKWD i wywieziony do ZSRR. Po powrocie został dwukrotnie odznaczony Krzyżem Walecznych, a za całokształt swej działalności tatrzańskiej - Orderem Odrodzenia Polski (1966).

  Zmarł 13 kwietnia 1971 roku, pochowany został na Pęksowym Brzyzku.

Fot. Marian Sowa.

Źródło: WET.